domingo, 2 de agosto de 2015

¿Es otoño o invierno?

Perdón, grita mi alma a tus ojos
cuando en ellos busca un espejo;
vidrio maldito, sin sol ni reflejo;
triste verdad del amor en rastrojos.

Certeza de otoño ¡Qué culpa que tengo!
Manto de hojas que cubre mi suelo.
Hormigas y grillos se baten a duelo;
te quise, te quiero y a eso me atengo.

La pena del árbol se pierde en invierno,
la lluvia se lleva a su ropa en los charcos;
mi vida sin ti que no es frío, es infierno.

Vierte en mí entonces todo ese calor;
un amargo fuego de amor imposible
que abrasa y calcina al valor.

Diego

Author & Editor

Has laoreet percipitur ad. Vide interesset in mei, no his legimus verterem. Et nostrum imperdiet appellantur usu, mnesarchum referrentur id vim.

0 comentarios:

Publicar un comentario

 
biz.